Ik heb me zo hard laten vangen! Werkelijk! Luister maar… Jarenlang was ik in de waan dat ik éérst mijn passie moest vinden en dat dan pas mijn leven helemaal geweldig zou zijn! Enfin, dat het op z’n minst helder zou zijn waar ik met mijn leven heen ging en wat het doel van al mijn keuze’s en acties was.
Tot dan toe liep ik, volgens mij, doelloos door het leven, wat aanmodderend, wat dingetjes daar, wat dingetjes ginder. Er zat totaal geen lijn in wie ik was, laat staan waar ik naartoe ging. Ik verfoeide mezelf om mijn doelloosheid. Mijn dagen waren gevuld met lurken naar andermans website of sociale pagina’s om daar te lezen hoe alles in hun leven op z’n plaats was gevallen nadat ze ontdekt hadden wat hun passie was. Ik hunkerde naar een gelijkaardige ervaring!
Ik was jaloers op mensen die hun eigen bedrijfje in haakworkshops, coaching, baby-draagdoeken, grafisch ontwerp, ecologische verzorgingsproducten, … * (*vul zelf aan) met zoveel verve in de wereld zetten. Met evenveel stelligheid dacht ik, ik kom er ook wel, eens… als ik mijn passie vind, dan… dan zult ge eens wat zien, zenne! Dan, ja, dan ga ik de hoogvlieger worden! Hou me maar in de gaten!
En de jaren gingen voorbij en het leven deed me leven. Alweer eens daarheen, dan weer naar ginder. Maar die grote passie, neen, dat vond ik niet. Ik ontdekte dat ik graag de pen ter hand nam om te dagboekschrijven, ik deed mee aan stilteretraites waar ik me kon laven aan mijn eigen ziel. Mijn haakskills groeiden terwijl ik verschillende haakpatronen uitprobeerde. Ik deed mee aan allerlei workshops zoals pottenbakken, vilten, ligconcerten, creatief schrijven, reiki, Hawaiaanse massage, wol verven met kruiden, natuurlijk koken, enz…
Ook langdurige cursussen regen zich aan elkaar. Ik deed aan literair schrijven, kaballa, tarot, tuinarchitectuur, vrouwengroepen, maanmagie, ontwikkel je eigen tekenstijl, gypsie dansen, natuurkennis vergroten, meditatie, schrijf je levensverhaal, scrapbooking, sociale wetgeving, weven, hoe bouw ik mijn eigen website en zoveel meer…
Sommige hobbies werden blijvertjes. Andere waren al meteen vergeten nadat ik ze beleefd had. Echter bleef de Grote Passie uit. Er waren nog zoveel dingen om te leren, om te ontdekken. Ik deed pogingen om me standvastig en trouw aan één ding te binden. Misschien als ik het eens een tijdje vol hou, dan zou er wat uit de bus komen, dacht ik. Maar steeds weer ging dat volhouden me vervelen en kwam er weer iets anders langs dat me aantrok, uitnodigde om te gaan uitproberen.
Maar wat stom van me! Me zo laten vangen door dat Grote Passie verhaal. Ken je dat spreekwoord: Als de vos de passie preekt, boer let op uw kippen? Ik trek deze even totaal uit zijn context om mijn statement te maken! De vos heeft het natuurlijk gemunt op de lekkere kippetjes van de boer! En dan zal de vos allerlei boeiende verhalen verzinnen om de aandacht af te leiden. Hier ook is het Grote Passie verhaal gemaakt om de aandacht af te leiden. Om ons te doen hunkeren naar iets dat we zogezegd zouden missen in ons leven. Van het moment dat je dat Grote Passie verhaal los laat, dan kan je je gaan richten op wat er toe doet, namelijk : je eigen kippetjes! Jouw enige, echte unieke leven!
En als dat betekent: aanmodderen! Dan is dat heerlijk, lekker aanmodderen… en als dat meedraaien is met waar de wind vandaan komt: dan is dat gezellig meedraaien met de wind. Als dat 1001 dingen uitproberen is, maar geen enkele van volhouden, dan is dat ook zo. Want het is je eigen leven!
Het is een rebelse daad om uit te gaan van een leven dat op zich al compleet is zoals het is! Alles wat je doet is een uiting van compleet zijn en niet van een gat dat gevuld of een doel dat bereikt moet worden. Het Grote Passie verhaal is bullshit. Ik laat me niet meer vangen! Mijn gedacht! (en ook dat van Alan Watts! lol 😉 )
zinderen 
Hoi lieve Vanessa, Mijn motto is met je voeten op de grond, je hoofd in de wolken, en leef in het moment. Ik doe ook allerlei dingen en geniet ervan. Op dit moment lees ik veel. Andere keren schrijf ik of brei ik of …… zeg het maar. GENIET van het moment. Liefs MARJO
Verstuurd vanaf mijn iPhone
>
Wat een heerlijk berichtje van jou Marjo! Wat is het lang geleden sinds we elkaar ontmoet hebben. Ik denk nog met veel warmte terug aan ons gezellig samen eten moment! dankjewel dat je er toen voor me was! liefs!
Mijn leven zonder mijn passies zou toch een pak minder rijk zijn. De natuur staat nog immer op nummer één. Daar gaf ik achttien jaar geleden zelfs mijn luxe kantoorjob voor op. Vanaf dan ben ik opengebloeid.
Wauw, Menck, vertel…. we willen allemaal weten hoe je dat gedaan hebt!
Ik ben, zeg maar, mijn hart gevolgd in plaats van mijn Grote Carrière. Als tuinaannemer omarm ik de natuur, exploiteer ik mijn creativiteit en voel ik me rijker dan ooit tevoren. Die stap durven te zetten, vergt geen moed maar passie.
Super! Ik blijf het fantastisch vinden als mensen hun passie vinden en daar volledig voor gaan! Helaas pindakaas is het voor mij niet het juiste pad! Ik heb gewoon teveel interesses en goesting om vanalles te beleven. Al kan ik me voorstellen dat de natuur/ tuin zo rijk is dat je je daarin ook niet hoeft te vervelen ❤
Maar Vanessa toch, jouw Grote Passie is toch duidelijk? “Met veel goesting van alles uitproberen in ’t leven, tot het uitgeprobeerd is, en dan gaan we naar ’t volgende dat zich met volle goesting aandient”, dat is toch óók een passie? (Ik herken mezelf daar trouwens ook wel in… 😉 )
Zaaalig! Dat heb je veel beter dan mij verwoord! Hihihi!
😉
Toen ik mijn vrouw ontmoette (destijds mijn meisje, mijn lief, mijn beste vriendin (en nu nog steeds)) wist ik dat zij mijn passie zou worden.
Jouw leven ziet er absoluut niet mis uit. Alles proberen, alles uit het leven halen wat erin zit. Loopt daar geen rode draad door? So whar??
Oohh! Paul! wat vind ik dat ongelofelijk romantisch van jou. Ik wou dat mijn man hetzelfde over mij zou zeggen… helaas. Tja, ik doe mijn best om van mijn leven wat te maken. Al is er iets fundamenteel anders sinds ongeveer een jaar. Ik wil niet meer wachten op later…. ik wil het nu! (Ik ben één brok ongeduld! 😉 )
The meaning of life is just to be alive….. inderdaad en als we dat echt door hebben dan is dat wel een hele opluchting. Hoe mooi hoe je deze gedachten verwoord hebt Vanessa, heel interessant om over na te denken.
Ja! een opluchting! dat voelde voor mij ook zo!
Ik heb geleerd om het vanuit een ander perspectief te bekijken: mijn talent is op veel verschillende manieren van het leven genieten.
Het was fijn geweest als ik dit talent zou kunnen terug vinden in een job, maar dat is me ook nooit gelukt. Die zoektocht heb ik opgegeven. Ik oefen m’n talent uit in m’n eigen tijd.
Eén groot voordeel: ik zal nooit een workaholic worden. Nadeel: ik heb altijd tijd tekort om mijn talent verder te ontwikkelen 😀
Hoi Inge, heel herkenbaar, dat tijd tekort om je talent verder te ontwikkelen! 😉 Ik zeg wel eens tegen mensen: ik heb interesses en inspiratie genoeg om wel drie levens te vullen… ik kan de mens die zegt zich te vervelen niet begrijpen (al is een dagje vervelen ook eens gezond denk ik dan… hahaha!)
Ik begrijp de mensen die zich vervelen ook niet 😉 Ik heb al vaker gezegd dat ik graag wil ruilen met mensen die niet op pensioen willen gaan. Dan heb ik een zee aan tijd voor al die interesses en inspiratie 😀
Klinkt heerlijk…. een zee van tijd!