Op een mooie zondag in juli verlangde ik ernaar om Vincent Van Gogh in het echt te zien, maar aangezien hij al een tijdje overleden bleek te zijn, moest ik het doen met wat hij aan nalatenschap had achtergelaten: zijn schilderijen. Dus trok ik op mijn eentje naar het Kröller Müller Museum, een uniek museum dat … Meer lezen over Een zee van pastel in Kröller Müller
Als je het nog niet gehoord hebt, was je de afgelopen dagen vast een kluizenaar. Het kunstnieuws van dit moment is een roestig voorwerp. De revolver waarmee Vincent Van Gogh zich zou hebben doodgeschoten, wordt geveild. De huidige eigenaars en het veilingshuis hebben vette dollartekens in hun ogen, musea en privé-verzamelaars beginnen al te kwijlen en de … Meer lezen over Roestig kleurgebruik
We leven alsof we onsterfelijk zijn. We staan niet stil bij ons einde, dat is te confronterend, alsof we dan niet meer van het leven kunnen genieten als het einde zo zwaar boven ons hoofd hangt? Voor mij is het tegengestelde eerder waar. Het besef dat we gaan sterven maakt dat we het leven ten … Meer lezen over We leven alsof we onsterfelijk zijn
Onverwacht was ik vroeger terug uit vakantie om naar onze vermiste kater te zoeken. Waardoor ik onverwacht mijn dochter naar een driedaagse in Antwerpen bracht. Waardoor ik onverwacht eens naar het Middelheim-museum kon trekken... Wat ik daar aantrof, was ook nogal onverwacht... Totaal niet van mijn gewoonte, en dus heel onverwacht ;-), start ik mijn … Meer lezen over Onverwacht in Middelheim
Op een zonnige dinsdag bevind ik me onverwacht in Brugge. Dat is geen straf voor me. Ik ben namelijk dol op Brugge en de aparte sfeer die deze stad uitstraalt. Maar aangezien het onverwacht is, heb ik me niet voorbereid. Normaal is er altijd één doel als ik een stad bezoek, zoals een tentoonstelling, museum, park … Meer lezen over Groeningemuseum (enough said*)
één wind stil moment dunne scheidingslijn van papieren stapstenen jij leeft daar, in jouw diepte donkere wereld glijdend slibberend jij hoort het klotsen niet zij die daarboven leven wuiven elke dag naar je ze werpen zichzelf in spiegelbeeld met grijptakken naar je toe Vanessa Matthyssen Afbeelding: Escher
Toen ik Sven leerde kennen, aanvaardde ik hem gewoon zoals hij was. In eerste instantie was hij het vriendje van mijn nicht Christelle. Ik had veel interesse in zijn werk als tuinarchitect. Dat waren altijd fijne gesprekken. Hoe hij erover kon vertellen, bezield, vol passie, dat overtuigde mij ervan dat hij niet zomaar een tuinontwerpje … Meer lezen over Het leven is al ingewikkeld genoeg
zinderen 