Schermtijd. Een nieuw woord voor moderne ouders. Eenieder die nu geen kinderen heeft, schudt wellicht het hoofd. Tenzij die eenieder zich bewust is van eigen online tijdsverdrijf en de consequenties ervan. Schermtijd beperken. Jaja, in één zin! (Ik zie alle ouders al knikken, heftig knikken!) Vandaar dat ik Cold Turkey met FB gestopt ben. Vroeger … More Vrij van ’t scherm…
Als de lente in het land is, gaat alles groeien en bloeien. Ook ons hart maakt een sprongetje van blijdschap en staat te trappelen om mee te doen. Daarom gaan we al schrijvend aan de slag, om ons hart en ziel de nodige ruimte te geven. Op dit schrijffeestje met als thema Lentecarroussel laten we ons … More Schrijffeestje “Lentecarroussel”
want zij is dood. Ik vernam het nu pas, drie weken over datum. Ik kan het niet geloven. Ik kan het niet begrijpen. Zij was mijn BFF, ook al bestond dat woord in de jaren ’80 nog niet. Ik was dolgelukkig met een vriendinnetje zoals zij. We deden zoveel samen, ik keek ontzettend op naar haar. … More God heeft op mijn hart getrapt
Het is een doordeweekse dinsdagavond wanneer ik richting sportles rij. Om mezelf op te peppen, zing ik luidkeels mee met Bruno Mars die metalig door mijn autoradio klinkt. Plots een harde klap tegen mijn auto. “Verdorie, wat is dat nu weer?” Ik vertraag en kijk in mijn autospiegels. Op het voetpad staat een ree. Met … More Aanrijding door een ree
Voila, hier ben ik dan. Of beter, mijn vijftienjarige ik. Zie ik er niet ongelofelijk stoer uit. Al kan ik me niet inbeelden waarom ik speciaal deze pose aanneem. Wellicht een ongelukkig toeval, van ‘moi’ die toevallig de handen in de zakken steek en plots met een fotograaf geconfronteerd wordt. Vijftienjarige meisjes van vandaag schieten … More Rozen verwelken, schepen vergaan…
Ik heb mezelf een lekker ouderwetse trui gehaakt. De mix van kaki-groen en bleekbruin gespikkeld tweedgaren zorgt voor een zweem van rottende bladeren meets bemoste boomstam. Het is zo’n trui waar mensen hun neus voor optrekken als ze die in een tweedehandswinkel zien liggen. Het model, oké, dat oogt nog min of meer modern door … More Mijn gehaakte trui is ouderwets
Lieve Sofie, Als ik mijn ogen sluit, kan ik in gedachten overal komen. Ik wandel rond tussen al die bijzondere momenten die mijn leven gekleurd hebben. Elk moment is me even dierbaar en vandaag dwaal ik rond in een flard herinnering die wij samen delen. Het speelt zich af in de Frans Timmermansstraat te Zellik, … More Brieven aan een kleurrijke kindertijd
