Onderweg naar huis van mijn afspraak met Josefine, zag ik ter hoogte van de brug van Vilvoorde een gigantische wolkenformatie in de lucht. Ik bedacht me dat het lang geleden was dat ik tijd nam om naar de wolken te kijken. Als kind deed ik dat nochtans heel veel. Nu ik volwassen ben, en over een leven vol drukte beschik, is het observeren van wolken teruggeschroeft naar even een glimps opvangen tussendoor.
Toch heb ik een voorzichtig vermoeden dat wolkenkijken wel eens een remedie zou zijn voor de vermoeidheid die ik maar niet lijk kwijt te raken. Zou mijn dokter hiervoor een briefje kunnen schrijven? Voor een vlot herstel schrijf ik U twee weken wolkenkijken voor…
Ondertussen heb ik al één brief verzonden in het kader van het Kaartenschrijfproject van Anky Floris. Ik mocht ook al een brief ontvangen van een lieve schrijfvriendin. Zij heeft een wonderlijk regelmatig handschrift en haar brieven zijn altijd heel inspirerend. De envelop is ook altijd een kunstwerk, gemaakt van tijdschriften.
Naast het lezen van brieven, lees ik momenteel verhalen uit het dikke boek van Roald Dahl, getiteld Alle Verhalen. Hoe het komt dat ik uiteindelijk deze dikke hard-cover in huis haalde, was door een ander boek dat ik las waar kortverhalen een rol spelen (waarover later meer) en aansluitend een inspirerende avond over het kortverhaal meemaakte bij PassaPorta.
Het genre is ondergewaardeerd. Ten onrechte, aangezien mijn aandrang om bij sommige kortverhalen op het puntje van mijn stoel te gaan zitten en mijn ogen aan te sporen sneller te lezen. Het kortverhaal is aan te raden, misschien ook op doktersvoorschrift?
Deze ochtend werd mijn aandacht getrokken door een oude post op mijn blog van lang geleden die plots weer veel hits krijgt. Ik heb er het raden naar waarom dat zo is. Bij het herlezen van deze Beginnersgeest Zegen begreep ik weer waarom het zoveel mensen al heeft weten bekoren.
Het was toen geschreven als een wens voor mezelf en dat is het nog steeds. En in de intentie om dit aan mezelf toe te wensen, is tevens een wens naar anderen toe. Als ik een doktersbriefje kon schrijven…
Liefs,
Vanessa
ps: ook de data en thema’s voor het SchrijfCafé staan eindelijk op de website.
zinderen 
Wolkenkijken, het geeft me rust wanneer ik het alleen doe, het is een heel leuk spel wanneer ik het met mijn kleinkinderen doe, het lokt kreetjes van verwondering en bewondering uit wanneer ik samen met iemand op stap ben.
De wolkenwereld blijft me boeien, vooral
als ik er op mijn skates onderdoor rijd.
Hopelijk vind je je rust hoe dan ook..
Wolkenspel. Prachtig toch? Dat kan je zo tot jezelf brengen…
Ook ik heb Beginnersgeest Zegen er de laatste dagen al enkele keren opnieuw bij genomen.
Dat is zo prachtig. Daar zit zoveel in. Daar wordt je gewoon gelukkig van.
Fantastisch Vanessa. Bedankt!
Zo lief, dankjewel! Ik krijg het er helemaal warm van! ❤
Ja wolken kijken, als dromen, en genieten van de trage, rustige beelden die voorbij komen te zweven – zoals het leven zelf – als ik vanuit mijn voorbijen jaren terug kijk. Mooi Vanessa!
En zijn de wolken in Ierland anders?.😋
Nee hoor het zijn juist dezelfde die ik altijd zag over het Vlaanderen land 🙂