Nu heb je immers een vrijbrief gekregen om te spelen!
Op één of andere manier hield me dat de laatste jaren enorm bezig: mijn passie vinden. Was het omdat je zoveel verhalen hoorde over mensen die vol overtuiging voor hun passie gingen? Of mensen die cursussen aanboden die je hielpen je passie te vinden? Of misschien had ik daar gewoon extra oog voor, juist omdat het me zo bezig hield?
Ik geef toe dat ik er van wakker gelegen heb, dat ik mijn hoofd pijnigde om te weten wat mijn passie dan wel was, dat ik me afvroeg wat mijn drive was. Totdat ik ergens in het wereld wijde web op een blogtekst stootte die onomwonden zei dat het geen zin heeft je af te vragen wat je passie is.(Ik zou de schrijver zijn credit willen geven, maar helaas vind ik de bewuste blog niet meer terug) En dat de enige manier om te ontdekken wat bij jou hoort is: doen! Pas als je dingen gaat uitproberen merk je als vanzelf of iets bij je past. En of het die extra drive in jezelf wakker maakt.
Natuurlijk! Iedereen denkt nu: Da’s toch logisch? Maar zo ver was ik blijkbaar nog niet om dàt te denken. Want ik heb in mijn leven nogal wat gedaan en elke keer weer verfoeide ik mezelf omdat ik het niet afmaakte of na één lessenreeks al stopte. Dat lag aan de stempel die ik als kind had meegekregen: ‘Ons Vanessa, ja, die begint vanalles maar die maakt nooit wat af’
Even een impressie van de sticky en non-sticky dingen die ik allemaal al deed:
- textielambacht (weven, wandtapijt) – non-sticky
- vierdaagse vertellen – non-sticky, wel veel geleerd
- opleiding websites bouwen – non-sticky
- scrapbooking – non-sticky
- haken – sticky
- improvisatietheater – non-sticky
- keramiek – non-sticky
- yoga – voorlopig non-sticky
- creatief dagboekschrijven- sticky
- natuur in zicht – non-sticky, al is mijn interesse in de natuur wel sticky!
- vegetarisch koken – non-sticky
- meditatie – sticky
- groentenieren – non-sticky
- aquarel – … time will tell….?
Ik kan er nog extra aan toevoegen, maar jullie snappen het plaatje zo ook wel. 😉 Het is pas toen ik de stempel van ‘opgever‘ er af haalde, dat ik de waarde van alles kon zien. (stempels zijn over het algemeen een enorme sta-in-de-weg om de dingen helder te zien) Want het is een feit dat je wel in elke opleiding iets leert, dat jij op dat moment nodig hebt. Elke cursus geeft je net dàt inzicht of die vaardigheid meegeeft, waardoor je weer verder kan, wijzer en vaardiger!!
In plaats van mezelf de stempel ‘iemand die rap opgeeft’ of ‘iemand die zich snel verveeld’ te geven, kies ik voor ‘iemand met veel interesses’, ‘iemand die open staat voor nieuwe uitdagingen’, ‘creatieve generalist‘ of nog beter: ‘iemand die graag speelt!’ Daarom toon ik vol speelse blijdschap mijn eerste aquarelsels (is aquarel + probeersels in één woord!) en wil ik nog graag de Volle Maan Collage-schrijven cursus onder de aandacht brengen. Want daar gaan we natuurlijk ook lekker spelen, naast al dat intuïtie en wijsheid-gedoe!! 😉
Welke probeersels wil jij graag delen en/of hoe pak jij het aan om je passie niet te vinden? Ik hoor het graag van je!
Liefs,
Vanessa
zinderen 
O zo herkenbaar Vanessa! Ook ik “worstelde” hier mee omdat ik altijd dacht dat lezen, schrijven, wandelen, vertellen en luisteren toch niet echt passioneel konden zijn – haha. Niets is minder waar. En ook al rommel ik wat in de marge, ik doe nu toch lekker wat ik leuk vind 😉 En gelukkig mag ik af en toe mijn passie delen met gelijkgestemde gepassioneerden (passionelen?) zoals jij.
oh ja, vertellen en luisteren!! heerlijk! En wandelen ook, maar dat las je ook al op deze blog! 😉 Passionelen, grappig woord!! 🙂
‘Een ruime interesse’ vind ik de juiste definitie voor wat je beschrijft.
Niks mis mee!
Een passie in het leven is het mooiste wat er is. Wat het ook moge zijn. En ook al is die veranderlijk en wispelturig… Ik had er ook best veel:
-tennis
-hardlopen
-yoga
-flamenco
-zwemmen
-beeldhouwen
-schilderen
-liefde!
-…
Maar blijft het schrijven… en de liefde, zij het minder stomend, maar daarom niet minder…
OOOh zwemmen, heerlijk! Als kind deed ik aan competitiezwemmen… Zwemmen oké, competitie was wat minder mijn ding 😉
Ik kan helemaal niet goed zwemmen, dus zeker geen competitie… Het ging inderdaad over het genieten van het ‘in het water zijn.’
Ik treed je volmondig bij Vanessa: de enige manier om te ontdekken wat bij mij hoort is: DOEN!
Voor een paar weken maakte ik voor het eerst een kleine collage met uitgeknipte letters om er een elfje mee te maken…. Ik was er een ganse avond zoet mee, zo zeer dat ik de volgende twee avonden weer aan het ‘knippen’ sloeg. Zo’n rustgevende-actieve bezigheid.
Vandaag liet ik de deelnemers aan het SchrijfNest proeven van hun eigen krantenpoëzie… en ik van de mijne, poëzie om te gieren … Over twee weken doé ik het weer en geef dan mijn ‘geknipte schrijfsels’ ofte ‘geschreven knipsels’ vrij.
Lieve Viviane, ik heb een heel mooie woorden/lettercollage van je mogen ontvangen, wat me zeer ontroerde!! Alle tijd en aandacht die naar je knipsel gingen, zaten mee in de omslag! dankjewel!!! ❤
Vanessa, de energie en de creativiteit die jij liefdevol uitzond kreeg je liefdevol terug. Je bent een fantastische inspiratiebron. Een 💚-groet komt in jouw richting.
Er zijn ook zoveel interessante dingen in dit leven …
Dat is waar!
Oh Vanessa, zo herkenbaar wat mij betreft. Ik ben ook al heel veel begonnen, gewoon omdat ik zoveel interesses heb en van alles wil proberen. Inderdaad zijn er ook cursussen die ik niet afgemaakt heb, te veel in de ogen van sommigen. Er zijn ook vele cursussen/workshops die ik wel heb afgemaakt. Je proeft, evalueert en voelt wat bij je past en wat niet. Zoals je het schrijft, je leert altijd wel iets bij, hoe weinig ook. Soms schuilt het in een heel klein hoekje, dat iets.
In mijn jongere jaren volgde ik cursussen/opleidingen waar ik mijn hoofd voor nodig had. Zo had ik het van jongs af aan geleerd. Ik had een stel hersens en moest die gebruiken. Op een rij: informatica (ik kom uit een gewone typmachine-tijdperk), bedrijfsbeheer, gezinswetenschappen (niet afgemaakt), herborist (niet afgemaakt), Bachbloemenconsulentenopleiding (niet afgemaakt), Spaans (niet afgemaakt),…..
Op een gegeven moment besefte ik dat er van boven niets meer inging en heb ik het geweer van schouder veranderd. Volgden: workshop boekbinden (twee of drie boeken opnieuw ingebonden), initiatiecursus kantklossen, kruidenboeketjes maken, workshops fantasiejuwelen, naaicursussen, kinderverhalen vertellen, zingen over de grenzen heen, beeldjes maken met powertex, keramiek, glasjuwelen maken, fantasiejuwelen in polymeerklei, aquarelschilderen, tekenatelier, je levensverhaal schrijven….. Allemaal voleindigd.
Zo heb ik ontdekt/beseft wat mijn passies zijn: hetgeen mij als kind ook al boeide: kralen, stoffen, lezen en schrijven. En betoverd zijn door vergezichten.
Ik kijk dus ook verlangend uit naar de Volle Maan collage/schrijven cursus.
Een warme hartegroet,
Wauw Lut!! Ongelofelijk! een heerlijk lange lijst! ik denk stiekem dat jij je heel hard geamuseerd moet hebben op elk van deze cursussen! Ben blij dat ik nog iets kan toevoegen aan jouw lijst met mijn aanbod!! Liefs, Vanessa