Zoektocht naar energie

Ik heb even getwijfeld over de titel van deze post. Vooral omdat ik de indruk kreeg dat ik verschillende dingen in één post zou vermengen en dat zou tegen alle regels van wat een goede blogpost is in gaan. Maar weet je, het leven is ook niet zo eenduidig (al verlangen we dat misschien). Het leven is chaotisch, net als deze blogpost, waarin ik wil vertellen over twee ontmoetingen en mijn zoektocht naar energie.

Wat is energie eigenlijk en waar kan je het vinden? Via Fb trof ik, tussen de ‘wakkere’ mensen, Marieke Van Coppenolle aan. Het leek wel of haar positieve en daadkrachtige energie door mijn laptopschermpje sprong en me uitnodigde. Afgaand op mijn intuitie sprak ik haar aan: of ik haar vrijdag kon ontmoeten en ook haar Robur op den Eik.

Wat een mooie naam toch? Robur op den Eik. Eerst moest ik denken aan Suske en Wiske. Even graven in mijn geheugen en ja: De boze boomzalver, door Paul Geerts uitgedacht, een verhaal (in 1973 uitgebracht!) dat de vernietiging van de natuur aankaart.

In het verhaal is Robur, de Heilige Eik (Quercus Robur = zomereik) ziek. Dryada, de bosnimf zoekt iets waardevols om te offeren zodat haar geliefde Robur kan genezen. Uiteraard is Schanulleke ideaal, met al die kinderlijk onschuldige liefde die Wiske er aan geeft.

Je zou kunnen zeggen dat hetzelfde gebeurt met Robur op den Eik. Marieke geeft al haar aandacht en liefde aan dit project. Er verrijst een prachtig Hobbithuisje tussen het groen in Lille, alwaar spoedig mensen met een burn-out kunnen verblijven om hernieuwde energie te vinden in contact met de natuur. Robur op den Eik zal ook openstaan voor kunstenaars, hooggevoeligen en biedt ook ruimte aan ontmoeting tussen gelijkgestemden.

Al wandelend praten Marieke en ik over de dingen die in het leven op ons pad komen en die ons in een bepaalde richting sturen. Synchroniciteit en meebewegen met wat het leven brengt. Enkel zo kan je meestromen met de energie van het leven, die niet steeds sneller, groter, harder is, maar zacht en meegaand, nu eens groeiend, dan weer krimpend…

Sinds een drietal jaar sukkel ik met een gebrek aan energie. Het is me nu duidelijk dat een deel ervan komt doordat ik gevochten heb met wat het leven me bracht. Ik wou het niet, bood weerstand, holde mezelf voorbij. Een ander deel is lichamelijk. Onderzoeken wijzen bloedarmoede, tekort aan ijzer en vitamine D aan. Ook werd er een galsteen ontdekt. Naast de vermoeidheid heb ik ook last van mijn darmen. Boeken over darmvriendelijk koken brengen geen soelaas. Omdat het ene boek dit zegt en het andere dat raak ik meer en meer verward.

Toch ben ik ervan overtuigd dat de oplossing van mijn problemen in voeding ligt. Mijn tweede afspraak vrijdag, is met Mieke Vervecken-Pieters van De Natuurlijke Kookschool. In de zomer kijk ik uit naar een heerlijke zuiveringsweek bij haar. Onze afspraak is een proevertje, ik mag mee-eten en kan ondertussen al mijn vragen stellen.

Bij aankomst word ik ontvangen door Jan Vervecken, een magere, pezige man, die me een heerlijke plek in de tuin aanwijst. We zitten, drinken thee en ik luister naar de filosofie waarmee zij als koppel de Kookschool bezielen. Wanneer Jan plots uit zijn stoel rechtveert om mij te tonen hoe een mens stabiel op de grond kan staan en toch soepel kan meebewegen, ben ik getroffen door de kracht en energie die hij uitstraalt. Ik herinner me dat hij de Shiatsulessen begeleidt, die op dezelfde plek doorgaan. Jaloers kijk ik naar de stevige energie die hij uitstraalt. Misschien is die Shiatsu ook iets voor mij?

Maar één stapje per keer. Samen nuttigen we de maaltijd die Mieke voor ons bereidde. Mieke komt me al evenzeer standvastig en aards over als haar partner. Het is me nu wel duidelijk waar zij hun energie en daadkracht vandaan halen om zes kinderen op te voeden en tegelijkertijd een Kookschool én een Shaitsuschool uit te bouwen! Voor mij voelt het heerlijk om gevoed te worden met een maaltijd en bijhorende intellectuele omkadering. 

Mijn zoektocht naar energie is een zoektocht die nog even zal duren. Ik kies voor nieuwe dingen in mijn  leven, dingen die me energie geven, zoals mijn nieuwe job. Ik kies ervoor om dingen los te laten, zoals oordeel en frustraties. Ik kies voor nieuwe voeding, voor mijn ziel en lichaam. Ik ben nieuwsgierig naar wat het me zal brengen… wordt vervolgd….

De enige foto die ik uiteindelijk maakte die vrijdag…. 😉