Toen ik Sven leerde kennen, aanvaardde ik hem gewoon zoals hij was. In eerste instantie was hij het vriendje van mijn nicht Christelle. Ik had veel interesse in zijn werk als tuinarchitect. Dat waren altijd fijne gesprekken. Hoe hij erover kon vertellen, bezield, vol passie, dat overtuigde mij ervan dat hij niet zomaar een tuinontwerpje in elkaar flansde… er zat altijd een heel verhaal achter het waarom van zijn vormen. Zijn doel was het verhaal van de mensen die de tuin bewonen, tot leven laten komen in een unieke vormentaal. Voor mij was hij een kunstenaar.
Later leerde ik Sven nog beter kennen en hij vertelde openlijk over zijn psychoses. Ik weet niet of die openheid er was omdat we familie waren? Omdat hij nood had zijn verhaal te vertellen? Omdat hij me vertrouwde? Omdat hij aanvoelde dat ik een empathische vrouw ben en een open geest heb? (het gebeurt wel vaker dat mensen me hun verhaal toevertrouwen) Of misschien alles tegelijk? Ik vond het alvast heel moedig van hem. Het veranderde ook niets aan mijn kijk op hem. Of misschien een klein beetje, want ik heb altijd een zwak gehad voor mensen die durven spreken ook al is hun kijk op de wereld anders dan de “mainstream”.
En nu zet Sven de stap naar buiten. Nu wil hij niet enkel zijn verhaal vertellen aan enkele intimi, maar aan de hele wereld. Omdat hij het belangrijk vind om het taboe over geestesziekten te doorbreken. Poolhert Productions maakte met Ingewikkeld een prachtig poëtische documentaire over zijn leven. Er is moed voor nodig, om mensen een kijkje te geven in jouw kwetsbare wereld. Alsof het leven zonder voyeurs al niet ingewikkeld genoeg is? En toch is er meer aandacht nodig voor moed en kwetsbaarheid!
De unieke beelden plaatsen het verhaal van Sven Unik ID in de juiste sfeer en context. Eenvoudige zinnen onthullen hele werelden, vaak van dieptrieste realiteit (over de trein die op een ‘andere’ manier gebruikt wordt), maar even vaak vol hoop (over hoe zijn kunst hem heelt). Er wordt een leven geschetst waar mensen met een psychische aandoening een evenwaardige plek in de maatschappij kunnen innemen.
Het leven is al ingewikkeld genoeg, daarom bouw ik graag mee aan een wereld waarin iedereen mee wordt ingewikkeld in de windels van een warme, koesterende maatschappij. Een maatschappij waar er opnieuw plaats is voor de zachte waarden van vertrouwen, samenwerking, evenwaardigheid, intuïtie, creativiteit, … een maatschappij waar iedereen zich thuis voelt, hoe anders en uniek de mens ook is.
De documentaire kan je nog een maand lang bekijken op canvas: https://www.canvas.be/video/ingewikkeld.
Of als je meer van de “lees” bent, er is ook een boek verschenen: http://www.uitgeverijvrijdag.be/cataloog/non-fictie/ingewikkeld
Afbeeldingen: Stills uit de documentaire Ingewikkeld van Poolhert Productions.
een welgemeend dank-je-wel!
Graag gedaan!
Dit ga ik zeker bekijken. Wat mooi wat je schrijft. Ik ben het zo eens met jou. We hebben allen nood aan een zachtere maatschappij. En voor Sven… Hoe anders is anders? Waar ligt de grens? Hebben we niet allemaal een speciaal randje? Ik mag het hopen…❤️
Mooie aanvulling: een speciaal randje! Misschien hebben we dat allemaal wel, maar de meesten onder ons kunnen dat perfect verbergen!
Dat denk ik ook…
Met de eisen die de maatschappij tegenwoordig aan ons stelt is het geen wonder dat we steeds meer verharden. Ik ben helemaal voor een zachtere maatschappij maar ja: of dat ooit gaat lukken? 🤔🤔
Ik denk/hoop dan altijd: die maatschappij, dat zijn wij. Als wij er al mee beginnen, misschien komen we dan al een eind verder?
Dankjewel, zo herkenbaar je gevoel. Dank voor het delen..
Fijne dag voor jou!
Zo rakend Vanessa!
Een prachtige, warme boodschap die ook mij bijzonder nauw aan het hart ligt…
Inclusie van alle kwetsbare groepen. Een droom die ooit écht werkelijkheid kan worden?
Dankjewel voor je lieve reactie. Een warmere samenleving, daar teken ik voor. Ik vind zelf dat ik te weinig tijd neem om daar meer voor te doen….